De derde bergop mag je terugschakelen rit, pagina 2

Eerst had ik weer een filmpje gemaakt van de stoet die de brug af ging over een smal fietspad de dijk op, klik hier om het filmpje (343k) te downloaden.

De brug af	De dijk op

Over de dijk ging het verder langs de rivier. Het was erg druk op de dijk, want iedereen was blijkbaar een tochtje aan het houden. Er reden erg veel fietsers en die kwamen ons voornamelijk tegemoet. Er reden ook erg veel motoren en wat auto's waarvoor we aan de kant moesten. Op een gegeven moment verslapte het handsignalen systeem een beetje waarmee we elkaar waarschuwen voor tegemoet komend verkeer en toen heb ik een klein aanrijdinkje gehad met een fietser die me tegemoet kwam. Ik was bezig met een inhaalactie en ging best wel hard toen ik opeens 2 fietsers recht voor me zag die kamerbreed de helft van de dijk in beslag namen. Toen ik hem zag ging ik vol in de remmen en ik kon niet meer dan een centimeter of 20 opzij omdat ik tegen een andere SS50 aan zat. Die fietser had makkelijk een halve meter opzij gekund maar hij leek hersendood of zo en bleef lekker op het midden van de dijk rijden. Toen raakte ik de fietser met mijn linker schouder en daar schrok ik behoorlijk van. Ik keek snel achterom om te kijken of hij het asfalt aan het proeven was, maar hij zat nog op zijn fiets. Ik hoop dat die sukkel net zo hard geschrokken was als ik, had hij ook maar een beetje opzij moeten gaan. Een stukje verder op de dijk zag ik een politiewagen naast een huisje naast de dijk staan met een agent er in. Ik dacht van "die zal wel opkijken". Aan de andere kant van het huisje zag ik nog een agent die met zijn laserpistool snelheden aan het meten was. Deze keek nogal beteuterd toen we voorbij kwamen. We gingen verder over de dijk tot aan Amerongen ongeveer (aan de andere kant van het water dan) waar we in de rij gingen staan voor de veerpont, daar stonden al een aantal automobilisten te wachten. Toen we de pont op mochten zag ik een paar spetters olie liggen op de grond, en een paar meter verder zelfs een hele plas, er was er dus eentje hevig aan het lekken. Hoewel, nu ik er over na denk had het ook benzine kunnen zijn, maar goed, er was er dus eentje bij die behoorlijk druipte. Ik vroeg me af waar de conducteur van de pont bleef, maar Martijn had hem al betaald voor iedereen. Dat vond ik wel prettig want ik had nog geen F3,- over na mijn tankbeurt in Soest. Aan de overkant hielden we pauze aan het water, tijd voor een boterhammetje, een kopje koffie en het nodige gekeuvel.

Een kudde brommers	Een grappige uitlaat
Deze racer herinner ik me nog van de Honda-dag, alleen toen zat er een racekuip op	Deze vlammentank is ook prachtig, het achterspatbord van deze SS50 stond net zo in de fik

Er stond een patatkraampje bij de plek waar we pauze hielden en die maakte op eens een jaaromzet die middag want ik zag iedereen opeens met een patatje lopen. Ik had mijn thermoskan met koffie weer bij me dus ik was ook onder de pannen. Bij het patatkraampje hingen een paar lui rond op scooters, het leek er op alsof ze mee wilden gaan rijden, maar daar had ik niet zo veel zin in.
Na de pauze gingen we weer verder. We werden voorbij gescheurd door een groepje van 4 motoren die als een kip zonder kop met iets van 80 per uur de stoet brommers voorbij kwamen zetten en daarna hun gas verder open trokken. Ik was het niet helemaal eens met de manier waarop ze langs de stoet brommers ragden, maar daar doe je weinig aan. Het landschap begon te glooien en we kwamen weer in heuvelachtig gebied. Af en toe zag je opeens een dak van een auto opdoemen boven het topje van de heuvel uit en dan was het zaak om met de hele stoet snel naar rechts uit te wijken want die automobilisten hielden het gas er op en konden ons ook pas erg laat zien, maar hier zijn geen ongelukken mee gebeurd. Terwijl ik lekker heuvel af ging met mijn koppeling ingeknepen en af en toe een beetje bij remde maakte Martijn duidelijk dat we gingen stoppen, dus hebben we onze brommers in de berm geparkeerd. Martijn vertelde me dat er een ongelukje was gebeurd. Ik hoorde Seroj op een afstandje zeggen dat Ezra gevallen was dus kwam ik even dichter bij om verhaal te halen. Ezra reed achteraan vrij hard om de stoet in te halen en moest toen voor iemand die uitweek vol in zijn remmen en ging daarbij onderuit. Na een minuut of twee gingen we een klein stukje verder waar er veel meer berm was en we beter konden staan. Het zand in de berm lag lekker los dus waagde ik me aan een burnoutje, ik weet dat mijn SS50 dat op asfalt niet trekt want mijn achterband geeft te veel grip daar voor, of het vermogen ligt te laag, het is maar net hoe je het bekijkt. Toen ik daar dus in de berm stond te burnen zette Ezra zijn XL naast me neer. Ezra deed zijn broek uit om de schade aan zijn knie op te nemen, hij had een aardige schaaf maar verder hingen er geen stukjes aan of zo. Ezra zei dat het wel ging. Zijn XL50 was er erger aan toe, zijn gloednieuwe uitlaat had een schaaf er op, zijn voetsteun was afgebroken en zijn koplamp lag aan diggelen.

Een afgebroken voetsteun	Een overleden koplamp

Ik hoorde later van Eddy het verhaal over die scooters die stiekem toch mee waren gereden en hoe hij en Jochem ze hadden "weggejaagd". Tijdens de pauze bij de pont overweegden Eddy en Jochem om op huis aan te gaan want ze hadden nog een hoop huiswerk te doen. Maar ze besloten om toch nog een stukje mee te rijden. Bij hen in de buurt reden een scooter en een puch met de rit mee. Eddy vertelde dat er een meid mee reed op een rode Honda motor die ze heel boos aan keek maar dat drong niet echt tot die tweetakters door. Toen Ezra onderuit ging stonden die tweetakters er om te lachen vertelde Eddy en dat werd ze niet echt in dank af genomen. Een stukje verder werd Jochem door die puchrijder afgesneden en het scheelde maar heel weinig of we hadden nog een valpartij gehad. Eddy nam het heft in eigen handen en sneed die puchrijder op zijn beurt weer af terwijl Jochem de scooter onder handen nam. Harde actie, maar Eddy en Jochem zagen het meer als zelfverdediging tegen die afsnijdende puchrijder. Dit gebeurde allemaal achterin en door de afsnij-acties raakten ze nog verder achter. Eddy en Jochem zijn ze vervolgens voorbij gescheurd, die tweetaktjes liepen lang niet zo hard. Op een kruispunt verderop blokkeerden Eddy en Jochem voor hen de weg zodat ze niet bij de rit konden aansluiten. Op dit punt hadden die tweetakters het begrepen, sterker nog, Eddy en Jochem hadden ze goed bang gemaakt want ze keerden om. Eddy en Jochem zijn vanaf dit punt op huis aan gegaan met de voldoening van het verslaan van de tweetakters. Eddy gaf toe dat het niet echt normaal rijgedrag was maar dat ze wel even goed duidelijk wilden maken dat ze niet afgesneden wilden worden en dat tweetakts niet welkom waren.
Ondertussen stonden we dus in de berm met en ik zag wat geel gekleurd zand dat nog weel losser was dan het zand waar ik eerst in stond te burnen. Ik was niet de enige met dit idee want we stonden daar opeens met zijn tweeën onze achterbanden in te graven. Dit zand had mijn achterband mooi geel gekleurd toen we weer verder gingen. We gingen terug naar Veenendaal en zijn daar zonder verdere problemen aangekomen.

Onderweg naar Veenendaal	Nog maar een klein stukje

Terwijl een groot deel er als een haas van door ging toen we weer op het marktplein bij de Mac aankwamen gingen de meesten die hem nog niet gepeerd hadden de Mac in terwijl ik met een klein groepje een terrasje opzochten aan het plein. De randen van mijn achterband waren nog steeds geel van het zand waardoor ik mooi kon zien hoe breed het loopvlak van mijn achterband eigenlijk is. Na wat gedronken te hebben en mijn camera een rondje heb laten maken zodat iedereen de foto's kon zien op het LCD schermpje heb ik de begrenzer weer in mijn SS50 gezet. Seroj kreeg een telefoontje van Ezra dat zijn XL nu ergens stond om gelast te worden, ik nam aan dat dat over het afgebroken voetsteuntje ging. Iemand vertelde me dat hij blij was het gehaald te hebben met zijn gebroken achterbrug (sorry, het is me even ontschoten wie het was). Om je achterbrug te breken is al een kunst, maar om er dan ook nog een rit mee uit te rijden is helemaal kunst.

Een doorgebroken achterbrug	Seroj

 Seroj zat mij te plagen en noemde mijn snor een "ontsmettingsmat". Hier was ik niet echt blij mee dus dacht ik even wraak te nemen door hem op de foto te online te zetten, alleen die foto is eigenlijk best nog wel goed geworden dus geen wraak deze keer. Gimon wilde een rondje op die CY rijden en was van mening dat zo'n CY eigenlijk heel lekker rijdt. Daarna ging Seroj een rondje doen en Gimon ging er op zijn chopper achteraan om de kerk heen. Je hebt kunnen horen wat voor een geluid die chopper maakt dus het was niet verwonderlijk (maar wel leuk) toen Gimon vertelde dat de kerkgangers hem niet erg blij aan keken. Nu iedereen toch bezig was rondjes te rijden wilde Tim mijn SS50 uitproberen met die begrenser er op. Na zijn rondje kwam hij demonstratief gapend terug met de mededeling dat het niet erg snel ging, maar dat is meestal de bedoeling van begrensers. Na nog een beetje rondhangen zijn Tim, Martijn en Peter en ik samen terug gereden want we moesten allemaal dezelfde kant uit. Martijn wist een mooie binnendoor route, dus namen we die.
Vlak bij Amersfoort zijn we nog over mijn persoonlijke testbaan gereden. Dat is een mooi breed stukje fietspad van bijna een kilometer lang waar het over het algemeen erg rustig en er zit wat glooiing in en een flauw bochtje. Dit is waar ik ooit mijn recordsnelheid van 83 Km/h heb neergezet met mijn 49cc. Bovendien ligt het net buiten de gemeentegrens dus de Amersfoortse politie heeft er niets te zoeken en de Leusdense politie komt er niet want het ligt veel te ver van Leusden af, een prima testbaan dus. Bij Amersfoort ging ik rechts af waar Martijn, Tim en Peter recht door gingen.
Toen ik thuis aan kwam stond er een SS50 op het tuinpad en daar heb ik de mijne bij gezet. Die SS is van Adriaan die was komen kijken naar een C310a van mij. Ik was een tijdje geleden op zoek naar beenkappen voor mijn C310a maar die kon ik alleen krijgen in een complete koop waar nog een C310a bij zat. Eentje waar héél veel werk aan zat, maar ook een kettingkast en dus die beenkappen. Adriaan was juist op zoek naar een hobbyproject dus hij zag die C310 wel zitten, maar de beenkappen en de kettingkast houd ik lekker zelf voor mijn andere C310.
Het was een pracht van een rit vond ik, mooi weer en een superopkomst. Geen pechgevallen onderweg, alleen Ezra's schuiver was wat minder voor hem.