Een middagje sleutelen met het CRF, donderdag 25 mei 2001
(CRF staat voor C310 Revival Front)

In de zomer van vorig jaar had ik een C310 gekocht om op te knappen en dat had ik niet afgemaakt, ik had toen alleen echt nieuwe kabels er op gezet, een nieuwe teller, een ander carburateurtje en een ander stuur. Aan de verf en aan roest hoefde niets te gebeuren want een van de vorige eigenaren had hem tot en met de spaken aan toe laten poedercoaten ooit eens, en zo heeft mijn C310 bijna een jaar onafgemaakt in de schuur gestaan. Maar omdat ik vorige week een ongeluk heb gehad met mijn SS heb ik even geen rijdende brommer en over iets meer dan een week staat mijn eigen rit alweer op het programma. Dus moet ik een rijdende brommer hebben, dus moest mijn C310 er aan gaan geloven. Mijn C310 vond dat stilstaan-gedoe wel best, hij stond al stil vanaf 1995 en had niet echt zin om weer te gaan rijden. Eerst heb ik maar eens de binnenbanden er goed in gedaan, want de ventielen staken scheef door de velgen, en ook zaten daar niet van die ventielringetjes op dus heb ik die er ook maar even op gedaan. Ik heb het zand maar tussen de wiellagers uit gepeuterd en daarvoor in de plaats er wat lagervet op gesmeerd, dat zou toch wel wat beter rijden dacht ik zo. Bij nader onderzoek bleek de voorvork van binnen helemaal verroest te zijn en in de voorvering was geen beweging te krijgen. Ik had helemaal geen zin in dat probleem dus heb ik de boel maar volgespoten met WD40 en het probleem verder maar even genegeerd. Een paar uur later bleek er toch nog beweging in de voorvork te komen, de boel volspuiten met WD40 en net als of doen dat het probleem niet bestaat wil dus af en toe nog wel eens werken.
Toen was het blok aan de beurt, ik wist nog van de periode dat ik er wat aan gesleuteld had vorig jaar dat de zuigerveren aan vervanging toe waren, want de olieschraapveer had meer dan 1 mm slotspeling. Ondanks dat ben ik de ontsteking maar even gaan testen, en jawel (dus geen verassing), de bougie vonkte niet. Tussen de contactpuntjes kwam er héél af en toe een heel klein zielig vonkje, dus die ontsteking was ook niet echt top. Bij Eize Leertouwer heb ik toen een andere ontsteking gekocht en hij had ook nog een compleet zuiger-cilinder setje voor een C310a liggen met een "alternatieve" zuiger, een SS-zuiger die een beetje was afgevlakt. Hij had ook nog een pakkingssetje liggen dus die heb ik ook maar meegenomen. Weer thuis aangekomen heb ik de oude cilinder en zuiger er af gehaald, die er overigens nog goed uit zien, alleen de zuigerveren zijn dus minder. Na ongelofelijk te hebben geworsteld met die clipjes voor de pistonpen had ik het hele zooitje met nieuwe pakkingen weer in elkaar. Daarna moest de oude ontsteking er af, maar de schroefjes waarmee die vast zat zaten muur en muur vast, en mijn slagschroevendraaier was te dik om bij die schroefjes te kunnen.

Maar om dienstweigerende schroeven los te krijgen had ik een tijd geleden dit setje hierboven gekocht. Die tappen draai je linksom in een gat dat je in de schroef geboord hebt en dan komt die schroef alsnog los, tenminste, ze komen los als je tapje niet breekt, want in mijn geval breekt mijn tapje dus wel af. Maar geen nood, ik ken ondertussen wel een aantal mensen, en een van die mensen is Adriaan. Hij is beter bekend onder de naam "Plofkop" op het internet en hij is gespecialiseerd in creatieve oplossingen en heeft daarbij veel ervaring met schroeven uitboren en nieuw draad tappen. Plofkop heeft van mij onlangs nog een C310 gekocht die ik weer in België had gekocht omdat er beenkappen bij zaten. Die beenkappen waren wel gebroken, maar die heb ik ondertussen alweer laten lassen door een andere creatieveling. Maar goed, Plofkop wilde me wel helpen en zou een middagje komen sleutelen bij mij thuis. Met de C310 die hij van mij had gekocht blijkt het ook al een heel stuk beter te gaan, hij is al helemaal ontroest en staat in een mooie nieuwe laag legergroene lak en van de twee blokjes die er bij die C310 zaten had hij ook al een mooi blokje in elkaar geknutseld, alleen moet de brommer nog in elkaar gezet worden. Als alles goed gaat zal Plofkop met deze C310 op mijn rit komen op 3 juni. Na enig geboor en gebeitel op en aan die schroeven van de ontsteking kwamen ze los, maar niet van harte. De contactpuntjes had ik al over gezet op de ontsteking die ik bij Eize gehaald had en ik had er ook een aardedraad aan gefabriekt want ik vertrouwde het electronisch contact tussen het blok en het frame niet zo, zeker niet met een gepoedercoat frame. Met dat aardedraadje ben ik dus verzekerd van een goed geaarde bobine, want die had ook een aardedraadje wat origineel is bij een C310.
Verder had ik ook nog een probleempje met het schakelhandvat van mijn C310, die weigerde om op het stuur te blijven zitten. In het hadvat zat een gat geboord waardoor een boutje zat die weer in een sleufje in het stuur viel toen ik de C310 kocht. Maar ik had het fietsstuur dat er op zat vervangen voor een originele, alleen daar zat dus niet zo'n sleufje in. Origineel horen de handvaten vast met een dopje in het einde van het stuur, maar op een of andere manier was het stuur iets van 5 centimeter te kort om er zo'n dopje op te kunnen zetten, dus heb ik in dit originele stuur ook maar een sleufje gemaakt en heeft Plofkop een moertje in het te grote gat van het handvat gefabriekt zodat we daar een boutje in konden draaien en het geheel op het stuur blijft zitten. Het is wel niet echt de goede manier, maar voorlopig werkt het en het moet maar even zo.
Nadat we het blokje onder de C310 hadden gehangen, de contactpuntjes hadden afgesteld, de pedalen op het blok hadden gezet en een spinnewebje uit de benzineslang hadden gepeuterd hebben we de vonk getest en die zag er goed uit. Nadat we de bougie hadden ingedraaid zijn we maar eens gaan kijken of het geheel misschien ook wilde lopen, maar niet dus. De compressie leek erg laag want daar draaiden we zo door heen en bij iedere compressieslag kwam er een fonteintje benzinenevel uit de carburateur gespoten, de inlaatklep was dus lek. Dus toen hebben we de uitlaat er weer af gehaald en de kop gelicht om de inlaatklep in te slijpen. Dit kan je op de moeilijke manier doen met polijstpasta's en dergelijken, of je kan gewoon de klep 10 keer ronddraaien met een schroevendraaier terwijl de klep nog gewoon in de kop zit en daarna sluit hij ook perfect af. Na het geheel weer in elkaar gezet te hebben was het verschil in compressie meer dan duidelijk te merken, het was zelfs lastig om het vliegwiel met de hand te verdraaien. Na hard op de pedalen te hebben getrapt om door de compressie heen te komen sloeg hij aan en na enig gepiel aan de stationairschroef en luchtschroef bleef het geheel stationair lopen. Zo hebben we de boel even laten lopen terwijl ik mijn camera er bij haalde om het prachtige geluidje dat uit de uitlaat kwam op te nemen. Maar toen we weer bij de C310 terug waren was hij afgeslagen, maar hij had toch een minuut of 2 gedraaid. Maar opnieuw starten ging prima en toen heb ik ook het geluidje opgenomen, klik hier om het geluidje te downloaden (56kb). Toen mijn C310 weer afsloeg hoorde we een klein kotertje vanuit de tuin van de achterburen roepen: "HÈ HÈ, EINDELIJK!!", we lagen slap van het lachen en stonden gelijk weer op de pedalen om hem nog een keer te starten en hem te laten brullen. Het kleine kotertje ging over de rooie en begon te schreeuwen dat die motor uit moest en dit en dat, waarna zijn ouders hem duidelijk maakten dat de kleine zich niet zo druk moest maken, ondertussen lagen we helemaal blauw van het lachen.

Toen hebben we gelijk ook maar even het geluid van de SS van Plofkop opgenomen, die eerst even niet wilde starten omdat die jaloers was geworden op alle aandacht die mijn C310 kreeg. Klik hier om het geluid van de SS van Plofkop te downloaden (56kb). En het houdt even niet op met de Mpeg's, want ik heb ook een filmpje van de op en neer gaande klepstoters, klik hier om het filmpje te downloaden (343kb). Het filmpje ging eigenlijk over de olie die zo vrolijk van de tuimelaars af spetterde, maar de kwaliteit van het filmpje is te slecht om die kleine spetters door de lucht te zien vliegen.
Nu dat mijn C310 liep begon de lange weg van het afstellen. Eerst heb ik maar even een luchtfiltertje gepakt zodat we even konden kijken hoe hij reed met de afstelling die hij had.

Na een rondje door de buurt bleek dat de afstelling heel veel te wensen over liet, stationair wilde hij niet meer blijven lopen en bij vol gas verzoop hij compleet. Bij half gas was het nog zo erg nog niet, maar dat kon ook beter. Dus gingen we weer terug door de poort naar de schuur om de boel bij te stellen.

De afstelling was veel te rijk, en het maakte niet uit hoe ver we de luchtschroef open zetten want hij bleef te rijk. Uiteindelijk hebben we hem geprobeerd zonder luchtschroef, dus met een gat in de carb, en dat ging iets beter maar de afstelling bleef slecht. De bougie vertelde ons dat die véél te veel benzine kreeg en dat die het ook heel erg warm had, de bougie was pikzwart terwijl de electrodes licht grijs waren. Er zat een 6-bougie in en standaard hoort er een 7 in, maar ik had even geen andere vrachtwagen-bougie liggen, in een C310a gat namelijk een dikke B-bougie in plaats van het o-zo bekende elegante C-bougietje die we in het SOHC blokje vinden, dus moesten we het maar met die 6 doen. Toen merkten we iets vreemds op, op een bepaald toerental kwam het vliegwiel opeens een millimeter of 3 naar buiten zetten, de hele krukas bewoog dus heen en weer. Dit zag er eerst even heel beangstigend uit maar na het fenomeen wat beter te hebben bekeken besloten we dat het door de semi-automatische koppeling kwam. De koppeling van een C310 is een soort hybride tussen een SS-koppeling en een C-koppeling, je kan hem gewoon als SS-koppeling gebruiken en zo moet je hem ook gebruiken tijdens het schakelen, maar als het toerental onder de 2400 rpm valt dan ontkoppelt hij automatisch net als een C-koppeling, en als de koppeling op die manier ontkoppelt dan verschuift de hele krukas een paar millimeter. Toen we eenmaal deze verklaring voor het heen en weer bewegen van de krukas verzonnen hadden gingen we weer verder met het carburateur-probleem. Na de stationairsproeier er uit te hebben geschroefd en weer terug gestopt te hebben kwamen we op het idee dat we natuurlijk ook nog de gasnaald konden verstellen. Deze stond al op een groefje armer maar kon nog armer afgesteld worden. Het clipje van de gasnaald kreeg ik er even niet af, dus Plofkop vertelde me dat hij die er altijd af duwde op de benzinedop. Dat leek een goed idee, het clipje sprong vrolijk van de gasnaald af en stuiterde van het benzinetankje op het frame en verdween vervolgens tussen het grind. Natuurlijk ben ik even tussen het grind wezen kijken en natuurlijk kon ik het clipje niet vinden ... maar niet getreurd, ik had nog zo'n carburateurtje liggen, dus hebben we daar het clipje maar even uit gesloopt. Er zat ook nog verschil tussen de gasnaalden van de twee carburateurtjes, dus hebben we de dikste gepakt want het mengsel moest rijker. Eigenlijk moest er gewoon een kleinere hoofdsproeier in maar die hadden we niet, de sproeier die in het andere carburateurtje zat was kapotgedraaid en er niet meer uit te krijgen, het sproeiertje dat ik nog had liggen was een 78 en dat is wel heel erg heftig voor een 13mm carburateurtje op 49cc. Nouja, voor de pietlutten, ik heb er een 3e of 4e overmaat op zitten en dat is dan respectievelijk 50,8cc of 51,4cc.
Na nog een testrondje met het gasnaaldje nu op zijn laagste stand reed de C310 aardig met half gas, maar stationair lopen was er nog steeds niet bij en vol gas deed hij ook helemaal niets. Omdat het stationair lopen niets te maken heeft met de hoofdsproeier waren we het nog niet eens met het niet-stationair lopen. Bij het gebruiken van de choke bleef hij wel stationair lopen maar dan op een heel hoog toerental, en samen met het blijven hangen van de toeren terwijl het gas al lang weer dicht zat, dit overtuigde ons van valse lucht, dus wij weer terug naar de schuur om de boel nog maar eens na te kijken. In de voet van het carburateurtje zat een veel te dik rubber en de voet van het carburateurtje was ook nog eens krom getrokken wat een hoop valse lucht kan verklaren. Ik had dus nog dat andere carburateurtje en daar hebben we dan maar de onderste helft van af gesloopt om van twee carburateurtjes één te maken. Het kromme voetje was overigens wel heel erg krom, en Plofkop stelde voor om dat carburateurtje meet naar huis te nemen om hem af te vlakken. Let dus op dat er bij die carburateurtjes een niet te dik rubber ringetje tussen zit want dan trek je de boel krom. Daarna hebben we het nog maar een keertje geprobeerd, het valse lucht probleem was minder, maar de afstelling bleef waardeloos. Het was ondertussen alweer tegen etenstijd, Plofkop wilde liever niet mee eten want dat deed hij liever thuis, maar een kop soep ging er wel in. Ook de kleine katjes die bij ons in de tuin rondhobbelde vond hij erg leuk.

Kleine katjes hebben dan wel weinig te maken met viertaktjes, maar ze spelen wel met je rondslingerende gereedschap als je aan het sleutelen bent.
Na een dag lang sleutelen deed mijn C310 het en ik ben Plofkop erg dankbaar voor zijn hulp. Ook ben ik wel benieuwd naar wat hij allemaal van zijn C310 maakt, maar dat zullen we zien tijdens mijn rit.
De volgende dag ben ik op mijn C310 eerst naar de ANWB gegaan om een verzekeringsplaatje te halen, een tweede oldtimerverzekering kostte me slechts F50,-. Daarna ben ik naar de fietsenmaker gegaan om een 7-bougie te halen in plaats van die 6 die er in zat. Die 7 heb ik er ter plekke even in gezet en dat verbeterde de afstelling een heel klein beetje, maar de afstelling bleef 3 keer nix. Vervolgens ben ik naar Leertouwer gereden, wel rustig aan want de cilinder moet nog ingereden worden, maar ook weer niet te rustig want hij moet ook weer niet lui worden. Op een punt kon ik het toch niet laten en heb ik even geprobeerd hoe hard hij kon met die slechte afstelling, de top lag toch ergens tegen de 50 aan, wat niet zo slecht is voor een slecht afgestelde C310a. Bij Leertouwer was het druk ... héél erg druk ... heel Nederland stond daar zo'n beetje en iedereen was het wachten daar helemaal zat. Ook Joost stond er, de jongen waarmee ik vorige week die aanrijding heb gehad. Daar heb ik even mee gepraat en hij vertelde dat zijn SS wel heel erg mooi werd nu met zijn nieuwe frame en alles, alleen had Rovaza geen mooie tank liggen dus daarom stond hij bij Leertouwer. Het was er ongelofelijk druk en ik had eigenlijk helemaal geen zin om op al die mensen te gaan zitten wachten dus ben ik toch maar even naar Rovaza gegaan om te vragen of hij geen C310a-sproeiers had, maar zoals ik al verwachte had hij die dingen niet dus ging ik weer terug naar Leertouwer. Daar heb ik nog een paar bekenden gezien zoals Eddy en een paar gezichten die ik wel eens op een rit heb gezien. Het wachten was lang, heel erg lang, Eddy en ik hebben de tijd maar doorgebracht met het staren naar de onbetaalbare stoere onderdelen in de vitrine, zoals een Kitaco outer rotor CDI voor F1450,- , een Mikuni 28mm flatslide carburateur voor F500,-, een digitaal olietemperatuurmetertje voor F275,-. De dure carbon-uitlaten van Kitaco, Takegawa en Daytona die boven de balie hangen en nog veel meer leuk spul. Uiteindelijk was ik aan de beurt en werd ik geholpen aan de originele maten sproeiers die in het C310a-carburateurtje thuis horen, ook heb ik maar gelijk een kilometertellerkabel meegenomen want dat was de enige kabel die ik nog niet vervangen had en die zat vastgeroest van binnen.
Toen ik eindelijk mijn spulletjes had kwam ik buiten Pytrik nog tegen op zijn Chaly. Pytrik keek naar mijn achterwiel en vond dat het allemaal niet zo stond als het hoorde, hij dacht dat misschien mijn achterbrug iets verbogen was. Ik had er nog even aan mijn carburateur zitten pielen en was nog steeds van mening dat mijn C310 last had van valse lucht. Ik besloot om maar eens vloeibare pakking overal op te gaan smeren, maar ik had geen zin om weer die hele tijd bij Leertouwer in de rij te gaan staan, dus ben ik weer even naar Rovaza gependeld, bij hem stond helemaal geen wachtrij en dat was een verademing. Volgens Roald zat er iets van 2 uur tussen mijn twee bezoekjes aan zijn winkel, en al die tijd had ik bij Leertouwer op mijn beurt staan wachten. Vloeibare pakking had Roald wel voor me en hij wilde ook wel even naar mijn "kromme" achterbrug kijken. Bij nader onderzoek bleek het probleem in mijn frame te liggen, het gat waar de as van de achterbrug door loopt is namelijk een flink stuk uitgelopen waardoor mijn achterbrug gewoon een stukje heen en weer bewogen kan worden. Ergens na mijn rit als ik mijn SS weer terug heb en die rijdt weer dan laat ik Roald wel bussen in mijn frame slaan waar die as dan mooi door kan zonder speling. Ik had die speling tijdens het rijden overigens ook al gemerkt, maar ik dacht dat het misschien rotte rubbers waren van de achterbrug en ook die wilde ik na de wederopstanding van mijn SS pas gaan doen, want er valt best mee te rijden zolang ik niet te hard aan mijn gas trek en geen rare dingen doe.
Morgen ga ik die sproeiers proberen en ga ik met vloeibare pakking spelen om alles waar valse lucht langs kan maar eens netjes af te dichten. De mensen die zich zorgen maakten over of mijn rit wel door ging vanwege mijn ongeluk afgelopen week hoeven zich geen zorgen meer te maken, ik heb een viertakt die rijdt en ik ben de klap ook alweer helemaal te boven, dus die rit gaat door, ook al moet ik met mijn C310 gaan fietsen, die rit gaat door!