De 5e Bloembollen rit, zondag 29 april 2001 pagina 2

Een flinke opkomst	Ik denk dat er tegen de 70 mensen waren
Een van Sjoerds olieplassen	CannabiSS
Een C-tje met een SS-tank en een dual Ducati uitlaat	En een MT voorvork, een sneeuwschuiver en een motorkenteken
Ik had ook nog een filmpje gemaakt tijdens het verzamelen, klik hier om het filmpje (343k) te downloaden.

Na enorm te hebben genoten van die Ducati-C en vele andere creaties gingen we van start. Eerst gingen we in de richting van het strand. Het was erg erg druk, tussen de voortkruipende auto's door zigzaggend zochten we een weg. Sjoerd kwam naast me rijden en vertelde me dat mijn piratenvlag niet goed hing. De plastic steel van de zwabber die ik gebruikt had als vlaggenstok was geknakt. Het lek er wel op dat de geknakte steel het wel zou houden dus ben ik er zo mee verder gereden.
Een stukje verder kwamen we op de weg die we naar Noordwijkerhout toe genomen hadden. Maar voor Noordwijkerhout namen we een andere afslag via een tunneltje. Even verderop doken we nog een tunneltje in waar ik op eens zag dat iedereen in de tunnel stil stond. Er werd geroepen dat alle motoren uit moesten, en toen zag ik ook de reden daarvoor. In de tunnel stond een ruiter met een paard dat volledig in de stress zat. Het geluid van een dertig tal honda's die de tunnel in doken was ongelofelijk hard, het paard wist niet meer waar het naar toe moest en draaide zich meerdere malen om in de tunnel. Uiteindelijk wist de ruiter het paard de tunnel uit te mennen toen alle motoren het zwijgen opgelegd waren. Na dit voorval gingen we de tunnel door en zag ik de ruiter samen met een andere ruiter er van door gaan. Aan het eind van de tunnel stopte iedereen, de reden van het stoppen was me toen nog onbekend, ik dacht dat het even duurde totdat iedereen de tunnel door was. Ik heb er nog een filmpje gemaakt, klik hier om het filmpje (343k) te downloaden. Het begon te regenen dus ben ik maar de tunnel in gegaan waar iedereen stond te schuilen. Terwijl ik in het tunneltje een bakje koffie en een boterham nuttigde werd er verteld dat iedereen en alle brommers misschien de tunnel uit moesten omdat de ambulance er misschien door moest. Pardon? Ambulance? Toen kwam ik er achter dat er een ongeval was gebeurt toen we de tunnel in reden en dat paard de stuipen op het lijf joegen. Iemand was gewond geraakt aan zijn knie. Ik hoorde dat er een kleine kettingbotsing in de tunnel was geweest en ik hoorde dat die jongen van het paard een schop tegen zijn knie had gehad. Op zo'n moment draai je je om om te kijken naar de plek waar de kluwe mensen zich begeeft en dan zie je opeens iemand op zijn rug in de berm liggen. Ondertussen was het alweer gestopt met regenen. Al snel was de ambulance en de politie ter plekke. Een van de paramedici kwam de verwondingen van de jongen onderzoeken terwijl de andere mensen van de ambulance de brancard tevoorschijn haalde en de politie agent de gegevens van zijn SS noteerde. Nadat de jongen de paramedicus vertelde dat hij absoluut niet op zijn been kon staan werd er naar zijn been gekeken. Toen ze zijn knie onderzoekend probeerden te buigen werd het duidelijk dat dit zeer pijnlijk was.

De ambulance en de politie	De ongelukkige in de berm
Hier werd zijn SS50 richting de brancard getild voor een fotomoment	Hij werd met de ambulance afgevoerd

Het is wel even schrikken als zoiets gebeurd. Ik hoorde dat de ruiter en het paard waarschijnlijk ook de nodige blauwe plekken zouden hebben, want het paard steigerde meerdere malen in de tunnel waardoor het paard zijn eigen hoofd en dat van zijn bereider tegen het plafond van de tunnel aan sloeg. De politie zal waarschijnlijk wel navraag hebben gedaan bij de plaatselijke manege. Nadat de jongen op de brancard naar de ambulance gebracht was reden we verder. Ik hoop dat de verwonding niet al te ernstig is.
Slechts een paar honderd meter van de plek van het ongeval vandaan kwamen we een paard en wagen tegen. Iedereen probeerde hier zo rustig mogelijk met zo min mogelijk lawaai voorbij te rijden om niet nog een paard de stress in te jagen met alle gevolgen van dien.
Een paar kilometer verder werd de geplande pauze bij de Macdrive gehouden. Daar aangekomen hoorde ik dat er iemand nog een lekke band had gehad, maar dat was allemaal alweer geregeld. Na een beetje rondkijken naar brommers besloot ik om ook maar wat te eten gaan halen. Ik deed mijn kabelslot door mijn achterwiel en begaf me richting de ingang van de Mac. Binnen was het ongelofelijk druk, ik ben ongeveer 30 centimeter voorbij de deur gekomen maar meer ook niet. Toen bedacht ik me dat ik nog wat boterhammen en koffie had en dat ik daar niet voor in de rij hoefde te staan of te betalen. Dus ging ik weer naar buiten om bij mijn brommer mijn laatste boterhammen op te eten.

Als je achterstevoren op je PS50 gaat zitten dan is je rekje opeens een picknicktafel geworden	Deze SS50 had een dubbele ragpijp, die eigenlijk voor een ragpijp een erg mooi geluid gaf, alleen wel ontzettend hard

Tijdens enig gekeuvel met diverse mensen hadden we het over verschillende sturen, welke het lekkerst reden en wel of niet pijn veroorzaakte in rug of ledermaten in combinatie met of zonder loeizware rugzak. Er werd me gewezen op een CD van iemand met een origineel stuur, nou heb ik 3 verschillende sturen gehad op mijn SS50 maar nog nooit een originele, dus ging ik op die CD zitten om het stuurtje eens uit te proberen. Het eerste wat me op viel was dat de buddy aardig doorgezakt was en nou niet bepaald lekker zat, maarja, probeer maar eens een mooie goede CD-buddy te vinden. Daarna viel me op dat er een grote worst boven op de koplamp zat. En vervolgens begon er iemand aan het stuk ontbijtkoek te peuteren dat onder de koplamp zat, die ontbijtkoek was nog redelijk vers en een stukje uit het midden bleek die persoon nog wel te smaken. Toen ik van die CD af stapte werd het totaal plaatje van de brommer me duidelijk, het was een CD50 frikadel speciaal. Gelukkig had ik mijn boterhammen al op, want niet alles aan deze brommer was eetlust opwekkend te noemen.

Een voorspatbordje curry-mayo	En een kaaskop

Curry en mayonaise op het voorspatbord, een flinke plak kaas op de cilinderkop, ontbijtkoek onder de koplamp, worst op de koplamp, frikadellen tussen de spaken en nog meer kaas op de ragpijp. Ik snap niet echt wat iemand er toe beweegt om etenswaren over zijn brommer heen te gooien, behalve dan dat je brommer er speciaal van wordt, fikadel speciaal wel te verstaan. Terwijl ik zag dat de kaas op de uitlaatbocht al goed aangebakken was verdween er een scheut MacDonald's-cola in de zelfgemaakte hoge uitlaat. De cola liep er bij de bocht van de uitlaat ook weer uit. Ik weet niet echt wat ik allemaal moet vertellen over deze taferelen behalve dat ze vreemd over komen.
Maar goed, het was weer tijd om verder te rijden, dus stapte ik op mijn SS en reed weg. Ongeveer 15 meter verder hoorde ik iets breken met een harde knal en mijn achterwiel blokkeerde. Terwijl ik mijn koppeling op tijd had ingeknepen en hem niet had laten af slaan merkte ik dat er geen beweging in het achterwiel te krijgen was. Al snel werd het me duidelijk dat ik met mijn stomme kop was vergeten dat ik mijn SS op slot had gezet met mijn kabelslot. Het was zo'n kabelslot voor op een fiets, daar zat zo'n leuk beugeltje bij en die had ik op mijn SS gezet. De kabel was een tuk of 4 keer om mijn wielnaaf heen gewikkeld, 1 keer om mijn achterbrug en het restant van het slot waar een van de eindes van de kabel uit los gerukt was zat klem tussen mijn band en achterbrug. Het harde brekende geluid was van de kabel die uit het slot gerukt werd. Het enige wat je op zo'n moment kan zeggen is "KUT!", en hard ook. Ik probeerde het slot tussen mijn band en achterbrug uit te krijgen door mijn wiel achteruit te draaien voor zo ver dat lukte. Ik kreeg hulp van de bestuurder van een rode C90 en na een minuut peuteren hadden we mijn achterwiel bevrijd en konden we de achtervolging gaan inzetten, want ze waren al vertrokken. Ik had geen tijd om alles na te lopen want ik moest opschieten, ik kon nog net even na gaan of alle spaken er nog in zaten. Tijdens het bijhalen van de stoet voelde alles wel gewoon even solide als eerst aan, dus geen reden voor paniek. Het duurde nog even voordat ik me weer had aangesloten want het ging de hele dag al aardig hard. Nog een beetje bezorgd over de mogelijke schade aan mijn achterwiel en brug reed ik de rit uit. Naar mijn weten zijn er geen voorvallen meer geweest na mijn geval bij de Mac.
De rit eindigde in een smal steegje ergens in Zandvoort waar we probeerden alle brommers te stallen. Bij het steegje was een café, maar ik ben daar niet naar binnen geweest. In het steegje hebben we nog even wat zitten kleppen. Daarna zochten we afdeling Hilversum bij elkaar en gingen we er met zijn negenen van door.
Eerst gingen we naar de pomp, maar dit was een sHELL-pomp en daar weiger ik te tanken. Ze zijn veel te duur, ze hebben geen gelode benzine en dat geel staat me ook al niet aan. Sjoerd kon weer eens wat extra olie in zijn vergiet gooien want die lekte onverminderd door. Rutger wist een route langs het circuit waar we aan één lang stuk door konden rijden, want we hadden niet zo'n zin in eindeloos veel bochtjes binnen de bebouwde kom. Het kwam er dus op neer dat we via Heemstede weer de N201 namen richting Hilversum. Op de terugweg gingen we nog een flink stuk harder dan de heenweg, we hielden een kruissnelheid van ongeveer 70 Km/h aan en hebben zelfs stukjes boven de 75 gedaan. Op een stukje waar ik in de vierde versnelling tegen de top van mijn toeren aan zat bij 80 Km/h kwamen de schotten in mijn uitlaat los. Die hoorde ik normaal ook wel een beetje rammelen, maar nu liggen er echt een of twee los in mijn uitlaat. Het geluid werd hierdoor een stuk harder maar niet bepaald mooier. Op lage toeren had mijn SS er helemaal geen zin meer in, hij sloeg daardoor ook bij bijna ieder stoplicht af. Na een twintigtal kilometers langs de N201 schat ik zo ontwikkelde de chaly van Eric een probleem. Zijn achtertandwiel was zo ver versleten dat als hij gas gaf zijn ketting over het tandwiel heen slipte. Langzaam aan werd dit kwaaltje erger en erger waardoor hij geen hoge snelheden meer kon halen, bij de stoplichten kon hij ons weer bijhalen. Bij een splitsing ongeveer 10 kilometer van Hilversum af hielden we even pauze. Eric ging er hier samen met nog iemand er van door, terwijl we nog een beetje napraatten over vanalles en nog wat.

Op verzoek heb ik nog wat foto's gemaakt van deze mooie SS	Hier dus nog iemand die kan zeggen dat zijn brommer op internet staat
De schade aan mijn brommer valt nog wel mee, ik heb 2 kromme spaken en verder niets. Ik was toch al van plan om ooit in de toekomst er nieuwe spaken in te doen.

Na deze pauze gingen we verder naar Hilversum waar we parkeerden bij dezelfde benzinepomp als waar we getankt hadden toen we vanuit Hilversum vertrokken. Hier gooide ik mijn tank weer vol terwijl Sjoerd de laatste druppel van zijn derde fles olie in zijn blok goot, dit dagje heeft hem een vermogen aan olie gekost. Vanaf de pomp zijn we allemaal onze eigen weg gegaan, behalve Sjoerd en ik, wij zijn nog een klein stukje samen verder gereden door Hilversum tot aan het punt waar hij links moest en ik rechtdoor.
Vanuit Hilversum ben ik zoals ik gekomen was via Paleis Soestdijk gereden. Toen ik Soest in reed bedacht ik me dat ik misschien nog even bij Pytrik langs kon gaan. Hij had namelijk nog een SS wielnaaf liggen waar ik wel interesse in heb en hij had gezegd dat ik maar eens even langs moest komen en ik was nou toch in de buurt. Toen ik mijn SS parkeerde zag ik zijn auto al nergens staan, en na twee keer aanbellen bij hem aan de deur was me duidelijk dat hij er niet was en dat ik maar een ander keertje langs moest komen. Dus ik ging op weg naar huis. Omdat mijn SSje het ondanks vergeten kabelsloten en losse schotten in de uitlaat lekker liep heb ik hem getrakteerd op een stukje provinciale weg. Wat een verschil is dat trouwens, op de weg heb je prachtig asfalt terwijl het fietspad er naast een grote ranzige steentjes, zand en modderboel is.
Ik was nog niet thuis of de telefoon ging, mijn vader had opgenomen en had de mededeling dat het voor mij was en dat het ene Johannes was. Ik dacht even na hoeveel Johannessen ik ken, eigenlijk maar eentje. Die ene Johannes was het ook, het was meneer van Zonneveld. Hij vertelde dat hij net een heleboel C310 en C320 onderdelen binnen had en dat hij die C310 beenkappen had waar ik laatst naar op zoek was, nieuw nog wel! Maar helaas moest ik hem teleur stellen want ik had een tijdje geleden al beenkappen gevonden in Gent, en er zat ook nog een C310 bij. Nou willen alle C310 eigenaren natuurlijk weten wat 4-Strokebike Centre voor die kappen wil hebben, maar dat heb ik Johannes niet gevraagd.
Ondanks mijn tegenslag met het kabelslot vond ik het weer een prachtdag, het weer was fantastisch op een heel kort buitje na. Ik hoop voor die jongen die in dat tunneltje dat paard ontmoette dat hij er zonder al te veel complicaties weer snel boven op komt.

Aanvulling op 1-5-2001:
Ik heb van Mike Zwetsloot gehoord dat die jongen die per ambulance weggevoerd werd een gebroken knieschijf had. Hij zal waarschijnlijk wel een aardige tijd met krukken moeten lopen.