Den Treeker Viertakt picknickrit, zondag 3 juni 2001

Afgelopen zondag was de rit die ik samen met Sjoerd heb georganiseerd. Zoals de naam van de rit al doet vermoeden zijn we gaan picknicken. Het weer zat ons in het begin niet erg mee, om een uur of 10 kreeg ik een telefoontje van Plofkop uit Utrecht met de vraag of het nog door ging want het stortregende daar. In Amersfoort was het op dat moment droog en zelfs zonnig en ik was niet van plan om mijn rit te staken vanwege regen. Plofkop stond op het Domplein waarvan hij samen met anderen naar Amersfoort zou rijden en in Soest werd bij Leertouwer ook verzameld om van daar uit naar Amersfoort te gaan.
Toen ik om kwart voor 11 ongeveer op het afgesproken verzamelpunt in Amersfoort was stonden er al een paar mensen. En langzaam aan kwamen er uit alle hoeken van het plein meer strokers aan.

Zo nu en dan hadden we een buitje met stevige windstoten tijdens het verzamelen, maar die buitjes duurden per stuk niet langer dan een minuut of 3. Sommigen van ons doken onder een van de parasols die bij een café stonden tijdens die buien om te schuilen, de caféhouder heeft voor ons toen de parasol maar open gezet zodat we hem niet steeds open hoefden te houden. Tussen de buien door was het best wel lekker weer en ik hoopte er op dat in de loop van de middag de buien wat minder zouden worden.
Natuurlijk werd er ook gestunt op het plein, zo werd er met een van de ZB's een mooie burnout gemaakt die gevolgd werd door een wheelie en daar heb ik dus een filmpje van, klik hier om het filmpje te downloaden (608Kb). De bestuurder van de gele Chaly met picknickmand maakte ook een wheelie waarbij hij hem net iets te ver door trok, hij wist zijn Chaly van een val te redden door er een drievoudige pirouette mee te draaien waarbij de Chaly weer met beide wielen aan de grond kwam. Ik had voor de rit een picknickmandje achter op mijn C310 gebonden en die had ik vol gestopt met gereedschap en andere handige dingen zoals een fles olie en teflonspray, en dat kwam mooi uit want er werd meteen om olie gevraagd.
Mijn zussen waren ook op het plein om foto's te maken en ze hebben geteld hoe veel mensen er waren, alleen weten ze nou niet helemaal meer zeker of ze er nou 34 of 36 hebben geteld, dus laten we het maar even op 34 houden.
Om 1 uur gingen we van start. Het eerste stuk ging door de smalle straatjes van de Amersfoortse binnenstad wat voor een de nodige chaos zorgde maar gelukkig niet voor problemen.
De eerste stop was bij het pompstation. Bij de pomp haakte de man op die prachtige rode C310 af, want die kwam eigenlijk alleen maar even kijken en was niet van plan de rit mee te gaan rijden. Ook hadden we het eerste probleemgeval al want er was een gaskabel gebroken die tijdens de tankstop even gefikst werd.
Toen de gaskabel weer gemaakt was konden we verder, maar niet erg veel verder stopten we weer omdat het potje kopervet uit mijn picknickmandje was gestuiterd, maar daarna konden we weer verder.
Toen we bij Soesterberg langs het vliegveld reden kwam er iemand naast me rijden om me te signaleren dat we moesten stoppen. We hadden een pechgeval, hij vertelde dat een gele C een lekke band had. Sjoerd en de berijder van een rode CB zijn polshoogte gaan nemen. Toen me verteld werd dat een gele C pech had dacht ik dat dat Bas misschien was, want die was naar mijn weten de enige op een gele C, maar Bas croste nog vrolijk rond tussen de brommers door. Pytrik vertelde me dat de grond waar op we stonden historische grond was want daar waren ze ook geweest met de Hondadag '91, maar dat was ver voor mijn tijd. Na een aantal minuten sloten Sjoerd, die CB-rijder en een aantal anderen zich weer bij de groep aan en kreeg ik van Sjoerd een seintje dat we weer verder konden.
Op weg richting Zeist kwam ons een fietser tegemoet die toen hij mij passeerde de stoet brommers zag en vervolgens "Tering!" riep. Toen ik achterom keek zag ik hij die fietser door de de zwerm brommers werd opgeslokt. Niet lang daarna kregen we nog een regenbui over ons heen, maar net als alle andere buien die dag duurde die maar heel eventjes.
In Zeist voor een stoplicht vroeg een ongeduldige Kim hoe ver de picknickplek nog was want ze had honger zei ze. Hierna heb ik haar niet meer gezien, later werd me verteld dat Jasper degene was met de lekke band (een goudkleurige C dus) en dat Kim en Jasper in Zeist zijn afgehaakt om zijn C90 op te halen. Voordat we Zeist uit waren zijn we nog heel even gestopt om een vastzittende gashendel van wat PTFE-spray te voorzien, de bestuurder van die C had namelijk pijn in zijn arm gekregen door dat gashendel.
We volgden de weg naar Doorn waar een aantal mensen even het gas open trokken en een stukje vooruit gingen. Toen we bij de rotonde aan kwamen (de enige in de hele route) hadden ze die met zijn tienen à twaalven volledig bezet zodat we daar zonder problemen langs konden. Vanaf Doorn gingen we door richting Den Treek, maar voordat we daar waren was het potje kopervet weer uit mijn picknickmand gestuiterd dus zijn we nog heel even gestopt. Van deze stop werd dankbaar gebruik gemaakt door iemand die even een boompje op zocht.
Bij de picknickplek aangekomen hadden we het volgende pechgeval. BasS50 had een ontstekingsprobleem, zijn condensator was afgefikt en dus deed zijn SS het niet meer. Terwijl iedereen zich vermaakte op de picknickplek is Plofkop even onder BasS50 zijn SS gekropen om te kijken of het nog te repareren was. Na de ontsteking klinisch dood te hebben verklaard zijn Plofkop en BasS50 terug naar Utrecht gegaan waarbij BasS50 de hele route heeft aangehangen bij Plofkop. Ik kreeg later die dag nog getelefoneerd met Plofkop die vertelde dat hij BasS50's ontsteking maar eens op tijd heeft gezet en de condensator tijdelijk even vervangen had voor een oude C310 condensator zodat BasS50 zijn eigen weg naar huis weer kon vinden.
Ondertussen was de picknick in volle gang.

Zet je brommer daar maar neer	Overal stonden brommers geparkeerd
En ondertussen werd er gegeten	En gespeeld
En nog meer gespeeld	En nóg meer gespeeld

Naast de picknickplek lag een grote zanderige kuil waar diverse mensen even door heen zijn gescheurd, hoewel sommigen moeite hadden door het zand heen te komen. Ezra was de enige die echt flink snelheid wist te maken, maar die voelt zich op zijn XL dan ook helemaal thuis in zo'n grote speelkuil. Klik hier om een filmpje te downloaden van Ezra die door de kuil heen crost (581Kb). Ezra maakte er een sport van om zo hard mogelijk de kuil uit te komen en zichzelf daarbij te lanceren, dit resulteerde in een flinke glijder waarbij Ezra's rechter voetstepje in een grote kluit gras en zand werd omgetoverd, maar verder geen pijnlijke ledermaten of schade.
Nadat iedereen uitgegeten en uitgespeeld was zijn we weer verder gegaan met de rit. Vanuit Den Treek zijn we Leusden in gegaan. De route liep langs het terrein waar we met de Hondadag gaan verzamelen, dus wilde Tim even over het terrein van de IJsbreker gaan zodat iedereen het terrein zal weten te vinden voor de Hondadag aanstaande zondag. Het terrein leek me wel een beetje aan de kleine kant voor een Hondadag, vorig jaar toen er bij de A&P in Ede werd verzameld hadden we dan ook een véél groter terrein ter beschikking. Tim hoopt er trouwens op dat er zo veel mensen komen aanstaande zondag dat het terrein gewoon veel te klein blijkt te zijn, dan wordt de ventweg naast het terrein ook maar ingepikt.
Vanuit Leusden zijn we via Stoutenburg weer terug naar Amersfoort gegaan. We gingen over een provinciale weg waar zo'n beetje iedereen zin had om te gassen, dus waren we redelijk snel terug in Amersfoort. Toen we de binnenstad weer in reden kwamen we langs een politiewagen met twee agenten die een scooterboy in zijn nekvel gegrepen hadden, dus iedereen nam even wat gas terug. Maar dat nam niet weg dat die agenten even verbaasd stonden te kijken, want zo veel brommers bij elkaar komt gewoon nooit voor in Amersfoort. Toen we bij café De Blauwe Engel aan kwamen hebben we onze brommers maar even onder het afdakje van de kerk naast het café geparkeerd. Er stond een groep toeristen naar die kerk te kijken die voor de zekerheid maar een meter of 30 naar achteren gingen.
In het café hebben we nog even nagebierd en over de de laatste paar ritten gekeuveld en zo.
Samen met Plofkop ben ik bezig onze C310's weer rijdend op de weg te krijgen (de mijne rijdt al) en voor de grap hebben we ons het CRF genoemd, het C310 Revival Front. Blijkbaar sloeg dit aan want van diverse mensen heb ik gehoord dat ze dat oude ding dat achter in de schuur stond ook maar eens moesten oplappen en Pytrik was ook maar begonnen zijn C310 weer aan het rijden te krijgen en die wilde hij ons even laten zien. Ik wilde hem graag wel even zien en Sjoerd en Tim moesten ook die kant uit dus zijn we met zijn vieren naar Soest gegaan. Tim ging op Pytrik's Chaly en Pytrik op Tim's SS. Vlak voor dat we in Soest waren blokkeerde het achterwiel van de Chaly wat in een flinke veeg rubber en een rokende achterband resulteerde. Ik reed achter Tim en ik had hem gelukkig nog kunnen ontwijken. Volgens Tim sloeg de Chaly helemaal vast en hij wilde liever weer op zijn eigen brommer verder gaan want hij vertrouwde die brommer niet meer. Zonder protesteren startte de Chaly weer en zijn we verder gegaan op een rustig tempo om Pytrik's Chaly te sparen.
Bij Pytrik thuis aangekomen haalde hij zijn C310 uit de berging om het gevalletje te showen.

Pytrik's Chaly, Sjoerd's SS (met CD-tank), mijn C310 en Tim's SS	Pytrick's C310s met zelfbouw uitlaat en 2 bobines

Pytrik had twee bobines op zijn C310 zitten omdat de oude gaar was en hij even geen zin had om het blok er van af te halen dus had hij maar even snel een SS-bobine aan zijn frame gehangen. Pytrik had 70cc op zijn C310 zitten en was trots op de enorme compressie die dat ding had, en die compressie was echt hoog, ik had aardig wat kracht nodig om hem met de hand duwen op de trapper door de compressie heen te duwen. De C310 had nog niet veel zin om te starten, dus ging Pytrik hem aan duwen. Al naar beneden kijkend reed hij met zijn C310 tegen een lantarenpaal op. Al lachend krabbelde hij weer overeind en wist na enige tijd toch zijn C310 nog te starten, maar de pret was niet van lange duur want door die hoge compressie werd de koppakking er uit geblazen, dus Pytrik kan weer gaan sleutelen.
Onder het genot van een blikje sinas hebben we bij Pytrik thuis nog even geleuterd over van alles en nog wat en we hebben ook even zijn Daxframe bekeken waar hij een C50 voorvork op gaat knutselen, dat gaat nog leuk worden!
Ik vond het weer een hele leuke dag (al zeg ik het zelf) en ik denk dat die wel voor herhaling vatbaar is, maar dat zien we volgend jaar wel.