De Platte duiven rit 2001, zondag 2 september 2001

Op zondag 2 september was de Platte duiven rit dit jaar. Omdat de rit in Haarlem gehouden werd hadden we met een groepje afgesproken bij het centraal station in Hilversum om van daar uit te vertrekken. Toen ik daar aan kwam stond Peter er al te wachten. Ik had nog niets gegeten, en we hadden nog een lange weg te gaan, dus ging ik eerst even de stationsrestauratie bezoeken om daar wat te eten. Ze hadden er alleen maar saucijzenbroodjes, wat wil je, het was zondag morgen. Ze moesten F2,50 kosten, en na 3 happen was hij alweer op en had ik nog steeds niet echt het gevoel alsof ik iets gegeten had. Maar we zouden zowieso nog even langs de pomp gaan om te tanken, dus kon ik daar wel even wat voedsel inslaan.

Diep vanuit Hilversum kwam opeens een luid gebrom, het klonk heel erg als een viertaktje, maar dan wel zo'n hard en diep geluid dat ik er aan begon te twijfelen. "Oh, dat zijn Rutger en Maarten", Zei Borris. En jawel, Rutger had een dikke motorsport uitlaat onder zijn SS hangen, en Maarten had (jawel) een Laserdemper op een Kitaco bocht gefabriceerd en het geheel onder zijn ZB geknutseld.

Om 10:00 uur vertrokken we en gingen we op weg naar het tankstation. Ik had de dag van tevoren nog getankt, en had alleen een ritje Amersfoort-Soest-Amersfoort en Amersfoort-Hilversum gereden op die tank, dus ik vond het niet nodig om te tanken. Maar ik kon wel even mooi de Esso-sjop in om een fles cola, een pak torondo's en een stuk boterkoek te kopen. Een en al vet en suiker, dus dat geeft lekker veel energie was de gedachte.
Toen we verder wilde gaan bleek dat er wat gesleuteld moest worden. Ik hoorde vaag iets van klepsealtjes. Rutger en Maarten reden niet met ons mee, want die gingen eerst even sleutelen en daarna zouden ze nog even 2 mensen op pikken die dan weer met hen mee zouden rijden naar Haarlem toe.
Aangezien mijn Novio, Sjoerd's Dax en Peter's SS niet de snelste brommers in het land zijn, en de SS van Rutger en de ZB van Maarten juist weer wel tot die snelle groep behoren konden ze ons toch wel weer bij halen. Mijn Novio had er best zin in, mijn Novio heeft zo zijn goede en zijn wat slechtere dagen. En die dag wilde hij ondanks de regen graag wel eens de kust zien, dus aan toeren geen gebrek. Goed, het scheelde misschien niet meer dan 3 Km/h met een slechte dag, maar het was wel merkbaar dat mijn noof er zin in had. De heenweg ging redelijk vlot, zonder problemen, alleen dan af en toe een regenbui. Vlak nadat we Hoofddorp waren gepasseerd (vlak bij Haarlem) zagen we aan de overkant van de weg een klein groepje strokers staan bij de oversteekplaats. Jawel, het waren Rutger, Maarten en de 2 die ze opgehaald hadden. Ze moeten aardig door hebben gereden, want onze heenreis schoot al aardig op vond ik, voor een novio dan.
Gezamelijk met een groep van ik geloof 9 man reden we Haarlem binnen waar we de winkelstraatjes in de binnenstad wakker schudden met het gebrul van Motorsport uitlaten, Laser uitlaten en nog meer van dat viertaktgeweld. De meeste mensen keken vrij verbaasd met uitdrukkingen van "Wow, cool!" op hun gezichten, maar sommigen hadden ook een iets minder blije uitdruk op hun gezicht en stoorden zich duidelijk aan het volume van ons lawaai. En het kon ook haast niet anders, even verder op in de winkelstraat kwamen we oom agent tegen. Of we af wilden stappen want hier liepen mensen en kinderen en die zouden het niet zo prettig vinden om onderuit gekegeld te worden. Dus we moesten terug en omrijden van oom agent. Eerst maar eens aan oom agent vragen waar we de grote markt konden vinden. Die was 25 meter recht voor uit vertelde hij. We vonden het een beetje onzin om nu om te gaan draaien en terug te rijden om vervolgens met een omweg naar de grote markt te rijden, dus stapten we af en vervolgden onze weg te voet. Overigens verbaasde ik me er wel over dat die agent helemaal niets had gezegd over het volume van de diversiteit aan verbouwde en niet originele uitlaten, dat was dus weer een meevaller.
Op de grote markt stonden al een aantal mensen, en er kwamen er al snel nog meer bij. De opkomst leek zo rond een man of 40, maar ik heb ze niet geteld, dus echte zekerheid kan ik je niet bieden wat dat betreft.

Na enig gepeupel en het bewonderen van andermans bromvoertuig was het tijd om te vertrekken. Eerst zochten we een tankstation op. Ook hier vond ik het niet nodig om te tanken, want mijn novio loopt iets van 1 op 60 en ik had nog zo'n 4 liter in mijn tank zitten toen ik vanuit Amersfoort vertrok. Dat is nou zo leuk aan die C310 tank (behalve dan hoe hij er uit ziet), er kan 2 keer zo veel in als in een novio tank. Bij de pomp heb ik nog even gesproken met de eigenaar van de PC50 die mee reed. Hij had zijn klepstoters pas gesteld maar was er niet zeker van of hij het wel helemaal goed had gedaan in verband met de stand van de krukas tijdens het stellen en zo. Dus mocht ik even een rondje op die PC50 om mijn mening over het geval te vormen. Het beestje trok goed en het blokje liep mooi en stil. Sterker nog, het brommertje ging met zijn originele 8mm carburateur net zo vlot als mijn novio met 13mm carburateur. Mijn advies aan de eigenaar van die PC50 was dan ook "Niets aan doen, hij loopt prachtig zo".
Vanaf het tankstation reden we eerst naar Zandvoort om daar de boulevard langs het strand op te zoeken. Mijn novio zag hier voor het eerst de zee. Op de boulevard ging het gas open bij de voorhoede va de rit. Het eerste stukje naar Zandvoort toe ging al met een iets hogere snelheid dan we hier in het midden van het land gewend zijn bij ritten. Gelukkig waren er meer brommers die ook niet-zo-snel waren, dus er waren er wel een paar die samen met mij achteraan reden. Aan het einde van de boulevard draaide de weg de duinen in. Ook die had mijn novio nog nooit eerder gezien, mijn novio kreeg er zo veel zin in dat er nog een paar toeren boven op gingen. Het hoge toerental dat het blokje draaide was blijkbaar een beetje teveel van het goede, want al snel voelde ik aan het getril dat de smering niet helemaal optimaal was op dat hoge toerental, dus hield ik maar even wat gas in. Ik had eigenlijk ook het oliepeil moeten controleren toen ik uit Amersfoort vertrok, want er staat al snel zo'n 250 kilometer op het menu als je vanuit Amersfoort aan een rit in Haarlem mee gaat doen. De duinweg kwam uit op Haarlem-Overveen, daar stond de voorhoede dan ook te wachten want de stoet brommers was veranderd in een lange sliert brommers in rangorde van topsnelheid. Van hier uit ging de rit verder richting IJmuiden op een snelheid die mijn novio wel kon halen zonder in de overtoeren te raken. Bij IJmuiden reden we over de sluis over het Noordzeekanaal, zo kom je nog eens ergens op de brommer.
In IJmuiden werd het havengebied opgezocht om daar pauze te houden. Langs de weg lag een ophoging van c.a. 1 meter 75 die vrij stijl omhoog ging. Op de weg naar de pauzeerplaats toe was een of andere stuntpiloot die met zijn SS vrij hard de ophoging op vloog en er vervolgens weer af beerde waarbij zijn SS volledig door zijn vering heen zakte om vervolgens vrolijk weer omhoog te stuiteren waarbij het achterwiel een enkele keer ook echt los kwam van de grond. Hij liever dan ik.
Bij de pauzeplek aangekomen was het het idee om de brommer niet boven op 2 van die ophogingen te parkeren. Ik zag veel mensen die het er maar op waagden om de ophoging op te komen die naar schatting met zo'n 45 graden omhoog liep. Met mijn novio probeerde ik het ook maar. Eerst wat uitwijken om vervolgens met een vaartje recht op die helling af te komen. De snelheid ging er wel heel erg snel uit, dus moest ik op de pedalen klimmen om mijn novio er op te helpen. En daarna de tweede ophoging. Het was wel een beetje kunst en vliegwerk, maar ik ben er uiteindelijk toch op gekomen zonder op mijn plaat te gaan. Boven op aangekomen zag ik opeens een Dax vliegen. Jawel, Sjoerd kwam met een iets te hoge snelheid naar boven waarbij zijn Dax zo'n 20 cm van de grond los kwam, en Sjoerd vloog er achter aan hangend aan zijn stuur. De Dax kwam op zijn zij tot stilstand naast een monkey, en Sjoerd lag boven op die monkey. Gelukkig was er geen schade aan bromfiets of berijder. Er waren er overigens meer waarbij de klim niet helemaal goed verliep. Zo reed er een CB750F mee die niet hard genoeg de helling op kwam in achteruit weer naar beneden ging en daar op zijn zijkant terecht kwam. Maar ook hier geen schade dankzij de kunsten van de berijder.
Hier boven hadden we wel een mooi uitzicht. Aan de ene kant een haven en aan de andere kant de zee.

Boven op probeerde ik ook maar eens een kunstje. Ooit heb ik geprobeerd mijn novio op zijn achterwiel te mennen, en het is mogelijk, als je je novio maar genoeg helpt daarbij. Dus ik ben helemaal achter op gaan zitten en trok het voorwiel aan het stuur omhoog terwijl ik het gas open trok. Toen ik weer neer kwam trok natuurlijk (want mij overkomt altijd wel wat) het tonnetje van de gaskabel af. En laat ik nou net even helemaal geen gereedschap bij me hebben. Maar goed, Sjoerd was er bij en die was de schrik van zijn vlieg-ervaring alweer te boven, en Sjoerd heeft altijd wel een schroevendraaier, tang en steeksleutel 10 bij zich. Na met geleend gereedschap de boel weer recht gezet te hebben ben ik 1 verdieping naar beneden gegaan waar (zie foto) veel meer ruimte was om wat te kunsten met mijn novio. Maar deze keer dan wel wat voorzichtiger met het trekken aan de gaskabel. Na enig geklungel lukte het toch aardig, maar het zag er wel erg stom uit hoe ik met alle macht aan het stuur trok om dat voorwiel omhoog te krijgen. Best lachen om zo'n vermogens-loos brommertje als een novio op zijn achterwiel te helpen.
Na de pauze werd de rit weer door gezet en waagde iedereen zich weer de ophogingen af. Via via zouden we nu weer terug rijden richting Haarlem. Na het Noordzeekanaal weer over te zijn gegaan werden we begroet met de zoveelste regenbui van die dag. Na een kilometer of wat te hebben gereden in die regenbui gaf mijn novio er plotseling de brui aan. Hij viel stil en wilde absoluut niet verder. Ik dacht er misschien water in de vlotterbak van mijn carburateur zou zitten. Ik rijd namelijk niet met een origineel spatbord om mijn voorwiel en de carburateur die op mijn novio zit is een achterstevoren gemonteerde C310S carburateur, die precies in de straal water zat die van mijn voorband af kwam. Na de zoveelste poging mijn novio aan te lopen reutelde het motortje weer, maar sloeg weer af zodra ik mijn gas ook maar iets te veel open trok. Het leek haast wel alsof ik alleen nog maar op mijn stationairsproeier kon rijden. Gelukkig waren we niet zo ver meer van Haarlem verwijderd en kon de rit worden voortgezet met een tempo van zo'n 15 Km/h, want meer zat er niet in.
In Haarlem zochten we de grote markt op, maar daar stond helemaal niemand. wel stond daar weer oom agent (een andere agent deze keer) die ons vertelde dat we hier niet mochten rijden. "Die van mij doet het toch niet", vertelde ik de agent. We vroegen de agent of hij misschien nog meer van dit soort bromgevallen had gezien, maar dat had hij niet. Tijdens de tussenpauze had ik vaag iets opgevangen van "de botenmarkt", dus ik vroeg de agent of ze misschien zo'n markt hadden in Haarlem. En dat hadden ze. Na een routebeschrijving te hebben gekregen van oom agent hebben we hem vriendelijk bedankt en hebben we wederom lopend met de brommers aan de hand een klein stukje Haarlem gedaan. In het eerste de beste rustige straatje stapten we weer op en vervolgden onze weg. Na de route nog even te hebben nagevraagd aan een stroker die flappen aan het tappen was vonden we de botenmarkt. Het grootste deel van de mensen was al lang weer vertrokken. Op de botenmarkt heb ik maar even mijn carburateur uit elkaar getrokken, de vlotterbak leeg gegooid en het geheel een beetje nagekeken. Maar het mocht niet baten, er zat nog steeds geen snelheid in mijn novio. Toen kreeg ik de suggestie dat het luchtfilter misschien wel gewoon zeiknat was en dat daar misschien wel helemaal geen lucht meer door kwam. Dus ik trok het filter er af, en jawel, mijn novio ging weer vrolijk het plein rond. Maar om nou vanaf Haarlem naar Amersfoort te gaan rijden zonder luchtfilter in dit weer vond ik niet echt een goed plan. Dus dan maar de McGuyver oplossing. Ik heb mijn zakmes gepakt en het powerfilter dat op mijn carburateur zat voorzien van de nodige gaten. Het is niet echt de beste manier van lucht filteren, maar het is in ieder geval beter dan helemaal zonder luchtfilter te gaan rijden.

Een pracht van een bijna helemaal originele C310a

Op de botenmarkt stond ook nog deze C310a. De eigenaar er van had niet mee gereden met de rit omdat hij te laat was gekomen. De C310 was in een exceptioneel goede staat, de originele buddy zag er strak uit en de beenkappen zaten er op en het achterlichtje was ook nog aanwezig. Alleen de uitlaat was een aangepaste C50 uitlaat, de teller was van een C310s, het gele plaatje op het voorspatbord had plaats gemaakt voor stickers en het kleurtje blauw was C50 blauw en niet de originele C310 blauw zoals je nog aan de achterveren terug kan zien.
Van hier uit stapten Sjoerd, Peter en ik weer op om met zijn drieën aan de terugweg te beginnen. We besloten om maar niet dezelfde weg te nemen als we genomen hadden op de heenweg, maar om een weg te nemen die ongeveer op een lijn lag van Haarlem naar Huizen. Want ik zou nog wat C50 onderdelen uit de schuur van Sjoerd uitzoeken voor de C50 waar ik aan bezig ben. In Haarlem zagen we in de verte een politiebusje staan met daarnaast nog een politiewagen en het nodige personeel in de donkerblauwe pakken. Omdat we alledrie eigenlijk niet zo'n zin hadden in een mogelijke bromfietscontrole of rollerbank hebben we maar een zijstraatje gekozen om daarna via een parallelweg onze terugreis te vervolgen. Nadat we de politie hadden omzeild gingen we weer verder. Het plan was om via het zuiden van Amsterdam te gaan rijden, maar al snel kwamen we door het plaatsje Halfweg. Een plaatsje waarvan ik toevallig weet dat het halverwege Haarlem-Amsterdam ligt, ik vermoed ook stiekem dat de naam van het plaatsje daar aan is afgeleid. En als we door Halfweg reden, gingen we dus recht op het centrum van Amsterdam af en niet naar het zuiden van Amsterdam. En als reden we temidden van de Amsterdamse grachten. Maar erg veel maakte het allemaal niet uit wat de terugweg betreft, het scheelt hooguit een paar kilometer.
Voor mij en mijn novio was het dan eindelijk zo ver, ik moest over schakelen op reserve. Bij het eerstvolgende benzinestation moesten we dus maar eens gaan stoppen om de boel bij te vullen.
Een stukje verder in Amsterdam stonden we op eens voor een tunnel en bij die tunnel stond een verkeersbord waar op duidelijk werd gemaakt dat men 70 mocht in die tunnel. 70 haalt mijn novio nooit, dus even werd er geaarzeld, maar aan de grijns op Sjoerd's gezicht werd duidelijk dat we de tunnel in gingen. Plat liggend op mijn novio ging ik Sjoerd en Petere achterna, om zo misschien die ene extra kilometer per uur uit het brommertje te halen. En al snel herinnerde het motorblokje mij er (door middel van de nodige trillingen) aan dat het blokje op die toeren niet genoeg smering kreeg, dus dan toch maar weer wat gas terug terwijl de auto's me al toeterend voorbij kwamen.
Aan de andere kant van de tunnel vroegen we een fietser welke richting we uit moesten. De fietser maakte ons met een ras-Amsterdams accent duidelijk dat we een stukje verder een brug over moesten en verolgens langs de waterkant verder moesten. En dat deden we dus ook.
Als snel waren we het plaatsnaambordje "Diemen" voorbij en kachelden we door richting het noorden van het Gooi. Bij het plaatsje dat we er na tegen kwamen (ik denk dat het weesp was) zochten we een benzinepomp op. En dat was maar goed ook, er gaat 4,5 liter benzine in de C310 tank die ik op mijn novio heb zitten, en er ging 4,48 liter in de tank. Dus veel verder was ik niet gekomen als we waren door gereden. Sjoerd vulde zijn Dax ook even bij waarna we verder gingen. Een stukje verder haakt Peter af, want Peter moest naar Soest en wij gingen naar Huizen.
Toen we door Huizen reden ging Sjoerd nog bijna op zijn plaat toen zijn achterwiel weg slipte toen hij in een bocht door een plas reed, maar hij kon hem gelukkig nog net houden.
Bij Sjoerd thuis hebben we eerst nog even zitten opdrogen en hebben we even wat gedronken voordat we zijn schuur in doken om daar al zijn viertaktspul te bewonderen. In Sjoerd's schuur stond het bijna-af-CD50-project van Sjoerd en meer dan genoeg ander spul. Tussen de C50 spullen vond ik een mooie gepoedercoate middenbok en wat knipperlichten die mijn C50 mooi zouden staan.
Het was alweer zo goed als donker toen ik vanaf Sjoerd's huis vertrok naar Amersfoort. Het is overigens best nog wel een stukje rijden van Huizen naar Amersfoort, zeker als je de weg niet kent en de gloeiende-spijker-verlichting van mijn novio niet echt veel hielp in het donker. Maar ik heb het gehaald, en mijn novio ook. Ik hoop overigens binnenkort weer een van mijn andere viertaktjes weer op de weg te hebben, novio's zijn leuk, maar na 250 Km regenachtig weer heb ik er wel heel even genoeg van. Volgend jaar doe ik de platte duiven rit op mijn CD of zo.